Yuvraj Singh : भारतीय क्रिकेट संघामध्ये आत्तापर्यंत सर्व बेस्ट खेळाडू म्हणून ओळखला जाणारा युवराज सिंग पुन्हा चर्चेत आहे.
तो दोन विश्वचषक, 2007 मध्ये T20 विश्वचषक आणि 2011 मध्ये एकदिवसीय विश्वचषक जिंकणाऱ्या संघाचा भाग आहे. तथापि, त्याच्या यशानंतरही, युवराज सिंग कधीही टीम इंडियाचा कर्णधार बनला नाही याची खंत नेहमीच राहील.
युवराज सिंगची क्रिकेट कारकीर्द खूपच नेत्रदीपक आणि चर्चेत राहिली आहे. तो त्याच्या आक्रमक फलंदाजीच्या शैलीसाठी ओळखला जात होता आणि तो बॅट आणि बॉल या दोन्ही बाबतीत खूप प्रभावी होता. त्याने 2000 मध्ये भारतीय क्रिकेट संघासाठी पदार्पण केले आणि सर्व फॉरमॅटमध्ये 304 सामने खेळले, 8,701 धावा केल्या आणि 148 बळी घेतले. तो अनेक वर्षे भारतीय क्रिकेट संघाचा अविभाज्य भाग होता आणि त्याने भारताच्या अनेक विजयांमध्ये महत्त्वाची भूमिका बजावली.
युवराज सिंग हा एकेकाळी भारतीय क्रिकेट संघाच्या कर्णधारपदाचा सर्वात मोठा दावेदार मानला जात होता. तो उत्कृष्ट फॉर्ममध्ये होता आणि अनेकांचा असा विश्वास होता की संघाचे नेतृत्व करण्यासाठी तो योग्य पर्याय आहे. मात्र, सचिन तेंडुलकरच्या एका चुकीमुळे त्याला कर्णधार बनण्याची संधी गमवावी लागली.
ग्रेग चॅपल वादाच्या वेळी युवराज सिंगने सचिन तेंडुलकरला पाठिंबा दिला होता आणि बीसीसीआयच्या काही अधिकार्‍यांमध्ये ते पटले नाही. त्यामुळे युवराजने टीम इंडियाचा कर्णधार बनण्याची संधी गमावली. त्याच्याकडून एकदिवसीय संघाचे उपकर्णधारपदही काढून घेण्यात आले. 2007 च्या टी-20 विश्वचषकासाठी महेंद्रसिंग धोनीला अचानक कर्णधार बनवण्यात आले.
युवराज सिंगने कर्णधारपद न मिळण्यामागच्या कारणाचा खुलासा केल्याने अनेक क्रिकेट चाहत्यांना आश्चर्य वाटले. तो नेहमीच संघाचा प्रमुख खेळाडू मानला जात असे आणि त्याने नेहमीच संघाचे हित स्वतःच्या वर ठेवले. जरी तो कर्णधार होऊ शकला नाही, पण टीम इंडियाला 2007 टी-20 विश्वचषक आणि 2011 चा एकदिवसीय विश्वचषक जिंकून देण्यात त्याचा मोठा वाटा होता.
युवराज सिंगची कहाणी सर्व युवा क्रिकेटपटूंसाठी धडा आहे. हे दर्शविते की सर्वात प्रतिभावान आणि पात्र खेळाडूंना त्यांच्या नियंत्रणाबाहेरील घटकांमुळे त्यांना पात्र असलेल्या संधी मिळू शकत नाहीत. यशाचा मार्ग नेहमीच गुळगुळीत नसतो आणि वाटेत अडथळे येतात हे यावरून दिसून येते.
युवराज सिंग हा एक अपवादात्मक क्रिकेटपटू आहे आणि त्याचे भारतीय क्रिकेटमधील योगदान सदैव स्मरणात राहील. तो कर्णधारपदाला मुकला असला तरी त्याचे कर्तृत्व आणि भारताच्या विजयात त्याने बजावलेली भूमिका नेहमीच साजरी केली जाईल. त्याची कहाणी ही आठवण करून देणारी आहे की क्रिकेटमध्ये आणि जीवनात आपण नेहमी आपल्या मूल्यांशी प्रामाणिक राहिले पाहिजे आणि आपण ज्यावर विश्वास ठेवतो त्याच्यासाठी उभे राहिले पाहिजे, जरी संधी गमावली तरीही.
